Emocje - jak rozmawiać o nich z dziećmi?

Emocje to trudne słowo. A jeszcze trudniej jest je zrozumieć u dzieci. Kiedy dziecko nie potrafi jeszcze przekazać nam swoich emocji słowami lub ich po prostu nie rozumie, często wybucha płaczem, rzuca się na podłogę, krzyczy… Chyba każdy rodzic się z tym spotkał, albo przynajmniej widział u innych taką sytuację. To jest bardzo trudne doświadczenie, bo przecież nikt z nas nie chce, aby nasze dziecko tak się zachowywało.

O emocjach trzeba rozmawiać. Ale jak rozmawiać z dwu i trzylatkiem? Najlepiej jest mu przekazać to obrazkiem, kolorem, prostymi sytuacjami z życia poprzez wspólną zabawę 😉

„Emocje” – gra planszowa od Kukuryku

„Emocje” to gra planszowa dla dzieci, która pozwala na odkrywanie siebie. I chociaż jest ona dla dzieci od 7 lat to uważam, że już dla 3,5 rocznego dziecka jest idealna 😉

Co zawiera gra „Emocje” ?

Plansza

Głównym elementem jest plansza, która składa się z 8 puzzli. Już na pierwszy rzut oka dziecko jest szczęśliwe, kiedy może ułożyć puzzle. Plansza jest prosta i przejrzysta. Narysowane są na niej dziecięce postacie wyrażające przeróżne emocje. Po planszy „chodzą” również malutkie czarne robaczki, które budzą zainteresowanie i uśmiech na twarzy dzieci 😉

Karty z emocjami

Jednym z głównych elementów gry, są karty przedstawiające cztery emocje: radość, złość, smutek i strach. Na odwrocie każdej każdej karty znajdziemy pytania, podpowiedzi, opisy sytuacji, które kojarzą się nam z daną emocją. Pytania zachęcają do wyrażania swoich uczuć, do opowiadania swoich emocji, kiedy dziecko znajduję się w jakiejś sytuacji. Poprzez wspólną zabawę możemy zachęcić nasze dziecko do opisania swoich uczuć, a my jako rodzice możemy obserwować i uważnie słuchać! Tak jak napisano w instrukcji gry: „Każda odpowiedź jest ważna. Nie ma odpowiedzi dobrych, ani złych. Nie oceniamy i nie krytykujemy swoich wypowiedzi.”

Przykładowe pytania zamieszone na odwrocie kart:

Jakie zjawisko w przyrodzie kojarzy Ci się ze strachem?
Kiedy się boję, często przytulam się do moich rodziców. A Ty co robisz?
Jak rozpoznać, że ktoś jest smutny?
Gdy się smucę: płaczę, nie mam na nic ochoty, nic mnie nie cieszy, jestem milczący, osowiały i nieswój. A Ty jak się zachowujesz, kiedy jesteś smutny?
Gdy jestem zadowolona, mam pogodne oczy i uśmiech na twarzy. Jak wygląda Twoja radosna mina, możesz ją pokazać?
Jakie zwierzę kojarzy Ci się z radością?
Mama każe mi jeść kapustę kiszoną, a ja jej nie znoszę! Czy Ty też musisz robić coś, czego nie lubisz?
Kiedy jestem zła, zdarza mi się krzyczeć, kopać, uderzać i tupać. Co Ty robisz, kiedy jesteś zły?

Karty ze znakiem zapytania i okrągłe karty z emocjami

Karty ze znakiem zapytania połączone są z okrągłymi kartami wyrażające różne życiowe sytuacje. W momencie, gdy wylosujemy i przeczytamy kartę, odpowiadamy na nią słownie lub poprzez wskazanie danej emocji.

Przykładowe pytania i zadania zamieszczone na odwrocie kart:

Odnajdź 3 karty pokazujące nieprzyjemne emocje.
Na pewno byłeś kiedyś na pobraniu krwi w laboratorium lub na szczepieniu. Co czułeś? Które karty opowiadają o Twoich uczuciach?
Wskaż kartę, na której kogoś coś boli. Bez słów pokaż, a pozostali gracze niech zgadną – co może człowieka boleć.
Spotkałeś złotą rybkę, która spełni Twoje trzy życzenia. Wypowiedz je.
Twoja koleżanka z klasy dostała rzecz, o której od dawna marzysz. Jak reagujesz? Czy to są pozytywne, czy raczej negatywne uczucia?
Kolega niechcący złamał mi kredkę, a ja zaczęłam płakać i krzyczeć. Jak myślisz, czy przesadziłam?

Pozostałe elementy

Dodatkowo do zestawu dołączone są elementy, bez których gra by się nie odbyła. A mianowicie instrukcja, która w czytelny sposób pokazuje zasady gry oraz 4 pionki dla graczy i kostka 😉

Gra „Emocje” w łatwy sposób pokazała nam, jak możemy rozmawiać z dziećmi o tak ważnych sprawach, jakimi są ich uczucia. Pytania zamieszone na kartach podpowiadają nam rodzicom, jak możemy dowiedzieć się, co nasze dziecko czuje w danej sytuacji. W sytuacjach, gdy rodzeństwo zabierze zabawkę i gdy mama każe zjeść kapustę kiszoną 😉

Jestem wdzięczna, że mogłam poznać tę grę, nauczyć się sposobów, w jaki można podejść do sytuacji i jak w łatwy sposób dziecko może nam pokazać, co właśnie czuje. Serdecznie Wam polecam!